The pendulum swings nonchalantly, without patterns
The skies rumble without abandon
A melancholy and sad violin creeps its melodies in your brain
Which makes you see rushing feet, wet and continuous in their constant search for
the nothingness you thought is already there
Then lightning strikes!!
The grandfather clock sounds...
With memories long gone now reappearing at your doorstep...
As if someone, smiling, holding a knife, will suddenly jump out of nowhere...
And then nothing.... And once more the sound of thunder fills every corner...
The orchestra of nature and the tension of the battlefield plays in your ears...
You hear the roar of thunders calling out the winds of chaos
Showing you the pain of all battles we have fought, thinking they were in vain
Feet march without ceasing, the horns blaring, wings fluttering from the darkness
Eating up the little peace of mind you have left, a call to arms, drums booming, all
conspiring to make you...
READY.
FOR WAR.
And then the trumpets blare the scream... the call, the only one you will answer.
Followed by the ceaseless breathing that you shall never experience again.
Wednesday, October 15, 2008
Thursday, October 9, 2008
Verdadero Imagen de la Biblioteca.
(Una sa mga serye ng pagsasakumplikado ng mga payak na bagay at lunan o pagsasadetalye ng mga bagay na hindi pinapansin)
Iniisip ko minsan ang pinagbubuhatan at kinatutunghan ng ilan sa mga bagay na inilalabas ng tao mula sa kanyang sistema. Napansin ko rin na ang mga tao ay lumikha ng mga bagay na siyang paglalagyan ng kanilang mga inilalabas. Kapuna-puna nga lamang na sa lahat ng pinaglalagyan ng mga inilalabas ng tao, iisa lamang ang pinagkakapitaganan, ipinalalagay na malinis at pinamamalagian ng mga tao: ang aklatan. Bilang pinaglalagyan ng mga pinaglalagyan ng inilalabas ng isipan ng tao (ang mga aklat na kinalalamnan ng mga ideya), isa ito sa mga lunan na pinamumugaran ng mga isip na naghahanap ng karunungan, nagnanais isaayos at ibahagi ang kanilang karunungan, o kaya'y nagnanais mamahinga matapos ang malaong pakikitalad sa larangan ng karunungan. Kung minsan, lalo't ang isang aklatan ay pag-aari ng isang pribadong institusyon o kaya'y ng pamahalaan, maaaring palamutian ito ng ilang mga bagay-bagay na may akademiko, kundi man pangkasaysayang halaga.
Maaari rin nating sabihin na sinusunod ng isang aklatan ang batas ng "kaayusan sa gitna ng kaguluhan." Nag-ugat ang obserbasyong ito sa penomenon ng pagbibigay ng partikular na kulay sa isang kalipunan ng mga akda, lalo na sa bahagi ng aklatang kinalalagyan ng mga talaarawang pampantas (academic journal), mga lumang peryodikong arawan, buwanan o taunan, pati na yaong mga serye ng mga aklat-sanggunian. Bagaman hindi ito totoo sa mga bahaging kinalalagyan ng mga aklat na maipapahiram upang maiuwi, naisasagawa naman ang naturang batas sa pamamamagitan ng pagsasaayos sa kanila batay sa paksa. Kaya matatagpuan ang isang akdang ukol sa administrasyon ni Josef Stalin na kalapit ang isang likha ni Leon Trotsky, dulot na din ng katotohanang ang huli ay ipinapaslang ng una sanhi ng pagkakaalit pulitikal.
Kaya naman marahil ay ito ang sanhi sa pagkakaroon ng hugot sa ating kamalayan ang imahen ng isang aklatan. Bilang repositoryo ng mga kaalaman, isa itong manipestasyon ng isang kalipunang naghahanap ng kapit sa kaniyang nakaraan upang maunawaan ang katotohanan ng kasalukuyan at maitakda ang tungo ng hinaharap.
Gayunman, may isang aspeto ang isang aklatan na tila nagbibigay dito ng isang kulay-pulitikal, isang aspetong nagbibigay ng hulagway ukol sa institusyon o kalipunang kinalalagyan nito. Kung bakit nga ba ang Aklatang Rizal ay mukhang malinis kung ihahambing sa mararaming aklatan ng Unibersidad ng Pilipinas, kung bakit mas maraming aklat, sanggunian at artipisyong mapag-aaralan ang huli kaysa una, o KUNG BAKIT BA MAY MGA AKLATAN SA MGA PAMPUBLIKONG PAARALAN NA KAPOS ANG LIBRO SA MARAMING ASIGNATURA. Isama na rin siguro maski yung ilang pribado, alam na ng nakakakilala sa pinagmulan kong paaralan ang konteksto.
Alam na alam ko, sabaw, wala sa konteksto at walang kapit sa katinuan, lalo't ang mga kinalalagyan ng mga aklatan ay mga kapaligirang may "kalayaang akademiko." Pero paano nga ba yung mga "public library"? Bukas sa lahat ang mga yaon, at alam na alam naman nating hindi lahat ng publiko ay mayroong kalayaang akademiko.
Di bale na nga. Basta ang tanong.
ANG TANONG.
AANNGG TANOOOONNGG:
Maituturing bang pulitikal ang aklatan?
At ganyan ang epekto ng nagbuhat sa isang Miyerkules na may dalawang nakakasabaw na asignatura na sinundan ng isang Huwebes na marami ka pang gustong isulat pero kapos pa rin ang dalawang oras para sayo.
Bakit pa pakiramdam ko mapapalipat ako ng AB Panitikang Filipino nang wala sa oras??!!
~O~O~O~
Iniisip ko minsan ang pinagbubuhatan at kinatutunghan ng ilan sa mga bagay na inilalabas ng tao mula sa kanyang sistema. Napansin ko rin na ang mga tao ay lumikha ng mga bagay na siyang paglalagyan ng kanilang mga inilalabas. Kapuna-puna nga lamang na sa lahat ng pinaglalagyan ng mga inilalabas ng tao, iisa lamang ang pinagkakapitaganan, ipinalalagay na malinis at pinamamalagian ng mga tao: ang aklatan. Bilang pinaglalagyan ng mga pinaglalagyan ng inilalabas ng isipan ng tao (ang mga aklat na kinalalamnan ng mga ideya), isa ito sa mga lunan na pinamumugaran ng mga isip na naghahanap ng karunungan, nagnanais isaayos at ibahagi ang kanilang karunungan, o kaya'y nagnanais mamahinga matapos ang malaong pakikitalad sa larangan ng karunungan. Kung minsan, lalo't ang isang aklatan ay pag-aari ng isang pribadong institusyon o kaya'y ng pamahalaan, maaaring palamutian ito ng ilang mga bagay-bagay na may akademiko, kundi man pangkasaysayang halaga.
Maaari rin nating sabihin na sinusunod ng isang aklatan ang batas ng "kaayusan sa gitna ng kaguluhan." Nag-ugat ang obserbasyong ito sa penomenon ng pagbibigay ng partikular na kulay sa isang kalipunan ng mga akda, lalo na sa bahagi ng aklatang kinalalagyan ng mga talaarawang pampantas (academic journal), mga lumang peryodikong arawan, buwanan o taunan, pati na yaong mga serye ng mga aklat-sanggunian. Bagaman hindi ito totoo sa mga bahaging kinalalagyan ng mga aklat na maipapahiram upang maiuwi, naisasagawa naman ang naturang batas sa pamamamagitan ng pagsasaayos sa kanila batay sa paksa. Kaya matatagpuan ang isang akdang ukol sa administrasyon ni Josef Stalin na kalapit ang isang likha ni Leon Trotsky, dulot na din ng katotohanang ang huli ay ipinapaslang ng una sanhi ng pagkakaalit pulitikal.
Kaya naman marahil ay ito ang sanhi sa pagkakaroon ng hugot sa ating kamalayan ang imahen ng isang aklatan. Bilang repositoryo ng mga kaalaman, isa itong manipestasyon ng isang kalipunang naghahanap ng kapit sa kaniyang nakaraan upang maunawaan ang katotohanan ng kasalukuyan at maitakda ang tungo ng hinaharap.
Gayunman, may isang aspeto ang isang aklatan na tila nagbibigay dito ng isang kulay-pulitikal, isang aspetong nagbibigay ng hulagway ukol sa institusyon o kalipunang kinalalagyan nito. Kung bakit nga ba ang Aklatang Rizal ay mukhang malinis kung ihahambing sa mararaming aklatan ng Unibersidad ng Pilipinas, kung bakit mas maraming aklat, sanggunian at artipisyong mapag-aaralan ang huli kaysa una, o KUNG BAKIT BA MAY MGA AKLATAN SA MGA PAMPUBLIKONG PAARALAN NA KAPOS ANG LIBRO SA MARAMING ASIGNATURA. Isama na rin siguro maski yung ilang pribado, alam na ng nakakakilala sa pinagmulan kong paaralan ang konteksto.
Alam na alam ko, sabaw, wala sa konteksto at walang kapit sa katinuan, lalo't ang mga kinalalagyan ng mga aklatan ay mga kapaligirang may "kalayaang akademiko." Pero paano nga ba yung mga "public library"? Bukas sa lahat ang mga yaon, at alam na alam naman nating hindi lahat ng publiko ay mayroong kalayaang akademiko.
Di bale na nga. Basta ang tanong.
ANG TANONG.
AANNGG TANOOOONNGG:
Maituturing bang pulitikal ang aklatan?
~O~O~O~O~O~O~
At ganyan ang epekto ng nagbuhat sa isang Miyerkules na may dalawang nakakasabaw na asignatura na sinundan ng isang Huwebes na marami ka pang gustong isulat pero kapos pa rin ang dalawang oras para sayo.
Bakit pa pakiramdam ko mapapalipat ako ng AB Panitikang Filipino nang wala sa oras??!!
Tuesday, October 7, 2008
In The Spirit of Solidarity
Former C/MSgT Tara Santelices, AB Political Science 2007, was shot in the head during a robbery on August 6 2008. Up until now, she is confined in the Medical City. Her medical bills now amount to more or less a million pesos and her family needs support. These events will help raise funds for her eventual recovery. If you can, please drop by and help for this cause. She is a victim of indifference as well, no one bothered to help her and her companion when she was shot. Fight indifference and please sign this petition. It only takes 5 minutes of your time to make a big difference.
October 11 - Mag:net Katipunan - STORMY NIGHT: Film showing of Tara's and Joee's (Stormy) works
October 23 - 6 Underground - Collab with Karen of Sanctus and Charms of Matilda. Line-up TBA
October 24 - Bela Bar - Line-up TBA
October 31 - Mag:net Highstreet - Eternal Death Wake
October 31 - Mag:net Katipunan - Halloween Costume Party
You can help this cause by praying for Tara, sending positive energy in her direction, and/or helping fund the medical expenses for her stay in the Neuro ICU/Acute Stroke ICU. Deposit your donations to Anne Marie F. Santelices, Banco de Oro
(savings account number 2140-062201).
October 11 - Mag:net Katipunan - STORMY NIGHT: Film showing of Tara's and Joee's (Stormy) works
October 23 - 6 Underground - Collab with Karen of Sanctus and Charms of Matilda. Line-up TBA
October 24 - Bela Bar - Line-up TBA
October 31 - Mag:net Highstreet - Eternal Death Wake
October 31 - Mag:net Katipunan - Halloween Costume Party
You can help this cause by praying for Tara, sending positive energy in her direction, and/or helping fund the medical expenses for her stay in the Neuro ICU/Acute Stroke ICU. Deposit your donations to Anne Marie F. Santelices, Banco de Oro
(savings account number 2140-062201).
Subscribe to:
Posts (Atom)